Flevolandse ondernemers testen innovaties

Akkerbouwers William de Jonge en Bastiaan Blok uit Swifterbant testen innovaties. De eerste doet dat in samenwerking met Profytodsd, de ander is aangesloten bij de coöperatie Agrifirm en – daardoor – pilotbedrijf binnen Artemis Belangenvereniging. ‘Als duurzaamheid de toekomst is, dan kun je er maar beter voor zorgen dat je vooroploopt.’

Na een periode van mooi weer lijkt het wel herfst op de eerste maandagmorgen van april. De lage temperaturen de afgelopen dagen hebben William de Jonge zelfs doen besluiten zijn uien nog niet te zaaien. ‘Ik vind het gewoon te koud’, zo klinkt de uitleg.

Het tekent het ondernemerschap van de 56-jarige De Jonge, die zijn eigen weg gaat. Hij is de tweede generatie op het akkerbouwbedrijf – ‘Mijn vader kwam in 1966 in Flevoland terecht door middel van ruilverkaveling’ – en zijn zoons staan in de startblokken het van hem over te nemen. Hij verbouwt zaaiuien, (friet)aardappelen, suikerbieten, tarwe en witlof, en verhuurt tulpenland.

Planet proof

Én hij is demobedrijf van Profytodsd. De inzet: alternatieven zoeken voor de gangbare gewasbeschermingsmiddelen. De akkerbouwer is volop bezig met duurzaamheid. Hij heeft een kruidenrand om het bedrijf, is gecertificeerd voor ‘on the way to planet proof’ en teelt al jaren één op vijf om zijn grond gezond te houden. ‘Als duurzaamheid de toekomst is, dan kun je er maar beter voor zorgen dat je vooroploopt’, zo luidt zijn credo.

Een van die duurzame opties is Stimuter van Pireco, die hij gebruikt voor zijn uien. ‘Zo’n acht jaar geleden kwam ik ermee in contact via de Holland Fyto Groep en sinds die tijd gebruik ik het naar volle tevredenheid. Ik heb meer wortels en de uien hebben minder last van stress.’

Bastiaan Blok (29) heeft diezelfde ervaring. ‘Ik zag heil in Stimuter en ben er vorig jaar mee aan de slag gegaan, omdat het past bij de manier waarop we ondernemen. Veel collega’s sturen op kostprijs, maar ik geloof in de filosofie dat mensen die ergens energie in stoppen dat vroeg of laat terugzien in de opbrengsten en de voldoening van een mooi gewas. En dat kan dan leiden tot een financiële meeropbrengst.’

Studiegroep voor akkerbouwers

Blok runt in Swifterbant een akkerbouwbedrijf in maatschap. Onder de naam Pumpkings kweekt hij – met zijn compagnon/buurman – pompoenen, op 40 hectare. Hun akkerbouwbedrijf runt een bouwplan in samenwerking met een buurman die veehouder is en daarin komen rode uien en gele uien, Agria-frietaardappelen, suikerbieten, graan en gras voor, en draait een tulpenkweker mee. Hij teelt (zelfs) één op zes.

‘Via Agrifirm zijn we aangesloten bij Artemis Belangenvereniging’, legt de ondernemer uit. ‘Ik noem het een studiegroep voor akkerbouwers die bezig zijn met de toekomst. Zo zijn we aan de slag gegaan met Stimuter, we zijn enthousiast over de resultaten. Uit proefmonsters kwam een meeropbrengst naar voren. Uien is topsport, want er zijn zoveel verschillen.’

De twintiger hoort bij de nieuwe generatie, al nuanceert hij die opmerking liever. ‘Het spel verandert niet, maar we moeten als ondernemers wel meebuigen. We hebben zonnepanelen en een windmolen op het bedrijf. Investeringen die in het verleden zijn gedaan en waar we nu de vruchten van plukken.’

Waardering gaat toenemen

Met het imago en de weg richting duurzaamheid is volgens hem en De Jonge niet zoveel mis. ‘Misschien zijn we nog iets te lief’, meent Blok. Beiden hebben de overtuiging dat we op een kantelpunt staan. De Jonge: ‘De oorlog in Oekraïne is verschrikkelijk, maar laten we hopen dat de winst straks is dat we ons internationaal realiseren dat het onverstandig is om voor de voedselproductie afhankelijk te zijn van enkele landen.’

We moeten er aan wennen dat de kostprijs omhoog is gegaan, aldus de ondernemers. ‘De andere kant moet mee en dat gaat ook gebeuren’, is De Jonge stellig. ‘De waardering voor voedsel – en dus voor de akkerbouwer – gaat toenemen. Zeker als de kwaliteit van het product goed is. Innovatie en duurzaamheid helpen ons daarbij. Daarin gaat de sector stappen maken. Gedwongen en ongedwongen.’

Artikel geschreven door Rik Leonards.