René Haaijer gaat voor biostimulanten bij zíjn uien en die van collega’s

René Haaijer is de vierde generatie in het 75 jaar oude gelijknamige familiebedrijf in het Groningse Veelerveen. Met vader Izebrand heeft hij zich gespecialiseerd in de uienteelt. Ze telen zelf, maar helpen met hun loonbedrijf ook tal van collega’s in Noord-Nederland. ‘Ik ben geen adviseur, maar ik adviseer wel positief over groene middelen.’

Dat René Haaijer is toegetreden tot het familiebedrijf is lange tijd geen vanzelfsprekendheid. Na zijn studie blijft hij bijna twintig jaar ‘hangen’ bij zijn stagebedrijf en dat bevalt hem prima. Maar wat begint met ‘vader helpen tijdens de vrije uurtjes’, groeit uiteindelijk – toch – uit tot mede-eigenaarschap. ‘In 2009 had Agrifirm het idee om in onze regio uien te gaan telen’, blikt René terug. ‘Mijn vader had een traditioneel loonbedrijf – dat hij in 2012 verkocht – en besloot om nog vijf jaar te gaan pionieren met uien. Hij startte het jaar daarop met 5 hectare en deed loonwerk op nog eens 30 hectare van collega-ondernemers.’ Het wordt een succes, dat inmiddels is uitgegroeid tot een veelvoud aan hectares voor zowel hun eigen bedrijf als het loonwerk. ‘De laatste jaren zijn we gigantisch gegroeid. We hebben ons ontwikkeld tot een loonbedrijf dat is gespecialiseerd in groenteteelt en met als specialisatie uien.’

Veranderende markt

Maar Haaijer merkt dat de markt verandert. Hij constateert dat verzadiging optreedt, de prijs (daardoor) onder druk staat en de teeltkosten zijn verdubbeld. ‘Verder zie je dat de opinie vaak wat negatief is tegenover de sector, en is door klimaatverandering steeds minder sprake van rustige teeltseizoenen. De dag voor dit gesprek was het drie graden onder het vriespunt en de dag erna wordt het achttien graden. Dan praat je over een verschil van eenentwintig graden in twee dagen.’ Vaste schema’s verdwijnen en maken plaats voor maatwerk, aldus de ondernemer. ‘Dat maakt ons werk dynamisch en minder voorspelbaar. Ik kan dat als iets positiefs zien, maar het heeft impact.’

Combinatie is de kracht

Groene middelen dragen volgens hem eveneens bij aan die dynamiek. ‘Toen het verbod op Vydate eraan zat te komen, zijn we gaan zoeken naar weerbare teeltsystemen. Op advies van onze teeltadviseur, zijn we uitgekomen op Nemater en Stimuter van Pireco. In de periode daarvoor zetten we de biostimulanten her en der in als opvolging van het toen nog standaard teeltsysteem.’ Inmiddels gebruiken vader en zoon het voor hun volledige 25 hectare uien. ‘De kracht is de combinatie: starten met Nemater microgranulaat en daarna twee volveldbespuitingen met Nemater en Stimuter. We hebben het ook nodig op onze grond. Door de mogelijke aaltjesdruk hebben de uien gezonde beworteling nodig, zeker in de beginfase.’

Dit seizoen wordt er ook gestart met een proef met dripirrigatie. Hierin komt Nemater-Horti te liggen, wat een fijnere filtering heeft dan de standaard Nemater. Dat gaat met het water door de druppelslangen, waardoor we het vocht en het product direct bij de wortel brengen.

Weerbaardere gewassen

Adviseert hij als loonwerker het gebruik van groene middelen? ‘Ik ben geen adviseur, bovendien kent de boer zijn eigen grond het best. Maar ik wil met liefde een pionier zijn, zoals die er onder onze opdrachtgevers overigens ook zijn.’ Hebben ‘we’ als sector te lang vastgehouden aan gewasbeschermingsproducten van chemische oorsprong ‘Achteraf kunnen we die conclusie trekken, maar dat is ook gemakkelijk. Je wordt immers gedreven door wetgeving. Chemie was beschikbaar en goedkoper, en werkte.’ Bij groene producten is die regelmaat anders, vervolgt Haaijer. ‘Het verdelgt niet, maar maakt gewassen weerbaarder. We willen het nu verder perfectioneren. Kunnen we meer spuiten met biostimulanten om stikstof te binden bijvoorbeeld? En helpt het zaaien van Tagetes voor een betere bodem voor de ui?’

Meer mentaal, minder fysiek

Haaijer haalt er de motivatie uit die nodig is om het vak met liefde te kunnen blijven uitvoeren. ‘De grootste drive is dat je er zelf zin in hebt! Mijn vrouw en ik hebben drie kinderen, ook dat stimuleert. Er is geen enkele verplichting om de vijfde generatie te worden, maar als er wel belangstelling is, dan willen wij dat de voorwaarden er zijn.’ Aan de romantiek van het vak is wel wat veranderd, maar het werk vindt hij nog steeds leuk. ‘Vroeger liep de hele buurt uit als de aardappels werden gerooid en waren we dagen druk. Dat gaf een hoop gezelligheid. Door de techniek is dat nu binnen een dag geregeld. Grootste verandering is de maatschappij en daardoor is het meer mentaal dan fysiek geworden.’

Tekst en beeld: Rik Leonards

Artikel Akkerwijzer.